De 10 dagen van de Stilte Retraite

Nog drie dagen voordat het begint, nog 2 dagen ...1 dag en nog even genoten Steef en ik onder andere van het praten tegen elkaar, de warmte van een knuffel en een kus en vervolgens ook de telefoon. De adrenaline stroomde door het bloed. Hoe zouden we het gaan vinden?! Onze aardige tourgids van een kunstpark zette ons af bij het instituut Dhamma Medini ergens midden in de vallei van een regenwoud net een uurtje rijden ten Noorden van Auckland. Een veelbelovende grote uitdaging stond voor ons en we konden er niet meer onderuit. Wat maken we mee en hoe kijken we erop terug? 

De Vipassana Meditatie heeft als doel om je hart te ‘purifyen’ een beter mens of ook wel gelukkiger te worden. Dit wordt gedaan door een tien daagse stilte retraite met ongeveer 35 mannen en 65 vrouwen. Dit wel zeer strikt gescheiden, want dat brengt afleiding. (Ze wisten alleen niet dat de jongen die voor mij zat in de meditatiehal mij ook wel wat afleiding gaf, haha...) Wat mochten we niet tijdens deze tien dagen? Nou dat is een hele lijst: 

-alle geluiden die je maar kan maken

-alle (non)verbale communicatie

-sportoefeningen

-seks

-alcohol

-vlees eten

-avondeten(je mocht wel wat fruit pakken)

-niet schrijven

-niet lezen of eenander vermaak

-fysiek contact

Oftewel wat mag je wel? 

-denken

-niets denken 

-mediteren ongeveer 10-12 uur per dag

- wandelen over een stuk van 100m

-slapen/eten(op vaste tijden!)/drinken

De auto stapten wij uit en de vrouw die ons ontving gaf ik een hand om mezelf voor te stellen. Ik pakte haar hand en ze keek mij aan alsof ik iets waanzinnig geks deed. Oeps, het voelde alsof ik iets verkeerd deed. Mick dat heb je weer goed voor elkaar, dacht ik in mijzelf. Later bleek dat fysiek contact alleen maar slechte vibraties kan geven en voor afleiding zorgt bij de meditatie. Tsja... 

Het dagprogramma was totaal in structuur vastgelegd en wordt overal in de wereld op dezelfde manier toegepast. De momenten bestonden vanaf 4:30u start meditatie tot 21:00u en dan was het bedtijd. De momenten wisselden af van verplichte groepsmeditatie in de meditatiehal tot momenten waar je mocht kiezen om te mediteren op je kamer of in de meditatiehal. Iedere avond had je een discourse, wat een soort lezing is met theorie van een uur. Als laatste had je ook nog af en toe een uurtje pauze. Tijdens deze pauzes werd er eten geserveerd of kan je koffie of thee pakken. Iedere overgang van moment tot moment klonk er 4 keer een harde gong en iedereen verplaatste zich dan naar de locatie waar die moest zijn. Soms leek het een beetje op een scène uit de Walking Death, vanuit een stilstaande dromende positie strompelde iedereen zich langzaam weer de heuvel op om te mediteren. (Haha)

We zullen niet te veel op details ingaan, want daar zit vast niet iedereen op te wachten! Maar vragen staat altijd vrij. De dagen die volgden waren erg afwisselend. Van momenten dat je waanzinnig veel pijn leed en tegen jezelf zei ‘DIT UUR MOET JE VOLHOUDEN!!’.  Vanaf dag 5 moest je namelijk echt 3x een uur lang volledig stil blijven zitten om de meditatie meer diepgang te geven. Dat was soms erg pijnlijk, maar gelukkig konden we wel wat extra kussentjes of een deken pakken en zo maakte iedereen zo zijn meest creatieve zitplek om het een uur lang vol te houden. Als voorbeeld de een had een stapel van 7 kussens(Koning Stefan) en de ander maakte van het deken een soort elastiek om zijn benen in de lucht te houden. Aan jullie laten we de fantasie over hoe dit precies was, maar geloof ons mensen kunnen heel creatief zijn!! 

De dagen gingen langzaam voorbij en onze technieken van de Vipassana meditatie versterkten. We leerden ons lichaam te observeren op de natuurlijke gewaarwordingen als warmte, koud, tinteling, wind of welke andere gevoelens dan ook die je normaal niet altijd voelt. Misschien herken je het als je soms een gevoel hebt dat er een miertje over je rug loopt, terwijl die er niet is. Hoe gek dat je op een klein puntje van je rug ineens tintelingen kunt voelen, mega bizar! Echter ontdekten we dat dit voelen van de gewaarwordingen bij de meditatie niet het doel was. Het doel was om de natuur te observeren en dat alles ontstaat, maar uiteindelijk ook weer vergaat. Klinkt heel logisch, maar zodra je deze gedachte koppelt aan de ellende, maar ook de geluksmomenten in de wereld ga je toch bepaalde aspecten in het leven meer waarderen óf juist negatieve momenten als ‘part of nature’ beschouwen. Deze negatieve momenten zijn enkel onze eigen gevoelens die we eraan koppelen, terwijl die er gewoon bij horen in het leven en weer vergaan. Op dag 10 hoorden wij van andere studenten dat zij bijvoorbeeld door deze ervaring het verliezen van een dierbare meer konden accepteren. Hoe prachtig was dat voor hen!! 

Naast het feit dat onze kijk op de natuur langzaam begon te veranderen ontdekten wij nog iets over onze kijk op het leven. Iets wat invloed heeft op de geluksbeleving van een mens. De Dhamma (de gedachte achter de Vipassana meditatie) waarschuwt voor de gevoelens begeerte en afkeer. Begeerte is de grootste boosdoener in het ervaren van geluk. Hoe dan? Wanneer je iets begeert in je leven wat niet noodzakelijk is, draagt dit vaak bij aan kortstondig geluk. Voorbeeld: Je hebt gezien bij iemand anders dat die met de nieuwste telefoon de meest mooie foto’s maakt, sneller werkt en ook nog eens betere muziek afspeelt. Ineens heeft jouw oude telefoon misschien geen minder mooie foto’s, maar deze foto’s kunnen wel beter!  Ineens merk je dat je oude telefoon soms iets trager is, want tja die andere telefoon is sneller. Ineens ontdek je dat jouw eigen telefoon een andere waarde begint te krijgen door het gevoel, begeerte. Heel kort door de bocht, maar wanneer wij bewust zijn van deze begeerte, kan je deze uitschakelen. Oftewel die oude telefoon voldoet prima! Die oude foto’s leggen herinneringen op een goede manier vast en tsja wat moet je eigenlijk met dat ding?! De natuur en real life heeft zoveel mooie dingen, waar je ook geluk uit kan halen! 

Uiteindelijk zijn we van mening dat we het goed doorstaan hebben. Momenten hadden we dat we het liefst zo snel mogelijk weggingen, maar die horen er gewoon bij! In overal hebben we er een goed gevoel aan over gehouden. We komen er bewuster uit en hebben het gevoel dat we rijker zijn geworden als mens. We hebben het als waardevol ervaren en zijn de mensen bij de Dhamma Medini zeer dankbaar. Voor meer info https://youtu.be/HbfHERChbmw